World Carp Classic 2017 Lac de Madine
Oktober 2017, geschreven door Paul Breedveld
Doordat John Hendriks, Ricardo Eerland en ik in 2016 meededen aan de wedstrijden van de Top Competitie Karpervissen, ontstond er voor ons een mogelijkheid om mee te vissen in de World Carp Classic Qualifier in 2017.
WCC Qualifier juni 2017
Deze WCC Qualifier wordt georganiseerd door Hans Sissingh van Carp Connections en wordt gevist op het resort Du Der. Resort Du Der is uitermate geschikt om een qualifier te vissen, door de ruime stekken en een uitstekend bestand aan grote karper. Afhankelijk van het aantal koppels is het mogelijk om de koppels te verdelen over twee meren. De WCC Qualifier start op maandagmiddag 2 uur en eindigt op vrijdagochtend 8 uur. Het gaat in deze WCC Qualifier om het totaal gewicht van de 3 zwaarste vissen.
Dit lijkt een bijzondere regel, maar door de 3 zwaarste vissen te tellen is de wedstrijd tot de laatste minuut voor iedereen spannend en kan je positie in het laatste uur nog veranderen. Deze karperwedstrijd heet niet voor niks de WCC Qualifier, want de 1e prijs is een deelname voor 2 personen aan de World Carp Classic WCC 2017. Met ticket kan er mee gevist worden aan een internationale karperwedstrijd van ongekende grootte. Ton Krijgsman en ik deden mee aan de WCC Qualifier 2017 en wonnen de 1e prijs.
World Carp Classic september 2017
De WCC wordt in verschillende landen gevist, maar de WCC 2017 is gevist in Lac de Madine in Frankrijk. Dit jaar deden ongeveer 100 koppels mee. Deze koppels kunnen een 3e of 4e persoon aan hun team toevoegen voor ondersteuning. Inschrijven kan van vrijdag voor de wedstrijd tot zondag voor de wedstrijd. Ons team bestond dit jaar uit Ton Krijgsman en mijzelf.
Zaterdag
Wij waren van plan om op zaterdagochtend 9 september 2017 om 9 uur vanuit Nederland te vertrekken. Lac de Madine is ongeveer 430 kilometer rijden en met een aanhanger duurde de rit ongeveer 5,5 uur. Vanwege de extreme regenbuien, die het laden van de auto en aanhanger nogal vertraagde, vertrokken we pas om 12 uur. De rit erheen verliep probleemloos en we arriveerden om half 6.
Bij aankomst zagen we een grote Nederlandse vlag op een tent en de Carp Connections bus van Hans Sissingh staan, het is altijd prettig om bij aankomst bekenden te zien. Op deze plaats stonden verschillende tenten van karpervissers uit de omgeving van Krimpen aan den IJssel en ook een paar bekende gezichten uit de Nationale Topcompetitie Karper. Het ontstaan van een Bivydorp is een logisch gevolg van het grote aantal aanwezige karpervissers. De WCC wordt al sinds 1989 bijna ieder jaar gehouden, dus de organisatie heeft ruime ervaring om alles goed te laten verlopen. De sanitaire voorzieningen zijn goed geregeld, helaas zijn er altijd mensen die er een smerige bende van weten te maken.
Doordat er een flinke bui op komst was, hebben we als eerste de tenten neergezet en hebben we ons daarna ingeschreven. Het inschrijven ging dankzij Hans Sissingh en zijn connecties probleemloos, maar ook de eerste loting voor de officiële stekloting ging uitstekend. Ton trok voor de stekloting nummer 2 en dit houdt in dat er bij de officiële stekloting als 2e een lot getrokken mag worden. De zaterdagavond was gezellig met de aanwezige karpervissers. Een gedeelte van de zondag is gebruikt om een paar stekken te bekijken en de sfeer van Lac de Madine op te snuiven.
Lac de Madine
Lac de Madine is een prachtig meer dat een uitstekend bestand heeft aan mooie vissen. Om hier een wedstrijd te mogen vissen is een geweldige ervaring en het is een water voor échte karpervissers. De stekken liggen verdeeld over meer dan de helft van het water en bij de stekkeuze is geen rekening gehouden met de omstandigheden. Het is mogelijk om een luxe stek te loten met een mooi aflopend strand, maar ook een stek op de dam en dan zit je op de basaltkeien. Als je een stek op de dam loot, dan zit je met mooi weer niet verkeerd, maar als de wind gaat toenemen en daarbij de golven bijna een meter worden, ga je deze stekken niet waarderen. Grote kans op slecht weer bij Lac de Madine, daardoor is er veel aan veiligheid gedaan. Je bent onder andere verplicht om de boten te laten keuren, het is verboden om zonder zwemvest het water op te gaan. Ook moet er een anker, breekstaven en een hoorn aanwezig zijn in de boot. Als je dit niet doet, dan kan je gediskwalificeerd worden.
Eerdere wedstrijden
We zijn beïnvloed door de verhalen van eerdere wedstrijden op Lac de Madine. Ook wij hadden zo onze voorkeur en hadden die plekken ook dik omlijnd op de kaart. Wij hadden informatie gekregen dat op de havenstek altijd goed kaper wordt gevangen, maar dat het lastig is om er een zware karper te vangen. Deze informatie was voor ons voldoende om deze stek met als nummers 28 of 29 als 1 van de favorieten te omcirkelen. Ook de stekken met de nummers 64 en 65 hebben het in het verleden uitstekend gedaan, dus ook hier de bekende cirkel omheen gezet. Deze stekken hadden onze voorkeur, maar zoals altijd met vissers was deze voorkeur gebaseerd op vorige ervaringen en dat niet altijd opgaat is tijdens deze WCC maar weer gebleken.
Zondag
Zondagmiddag konden alle teams meelopen in een vlaggenparade met muziek die eindigde op de locatie waar de stekloting plaatsvond. Nadat alle teams in de grote hal hun plaats hadden ingenomen, voelde je de spanning die met een stekloting ontstond. Wij waren snel aan de beurt, omdat we nummer 2 hadden getrokken tijdens de voorloting.
Lowrange VIP stek nummer 28
Stekloting blijft een gok. Verrassend voor ons, trokken wij uit minimaal 90 nummers de stek nummer 28 bij de haven. Deze stek hadden we van te voren een dikke cirkel omheen gezet, maar we hadden geen besef dat dit ook de Lowrange VIP stek was. De rest van de teams konden snel achter elkaar een stek loten en dan merk je dat iedereen echt hoopt op stekken die in het verleden de wedstrijd hebben bepaald. Zo ook stek nummer 58 waar Hans Sissingh en zijn team in 2015 kampioen waren geworden. Deze stek werd bijna op het eind getrokken en het team dat stek 58 trok waande zich al kampioen. Zoals altijd met vissen is het niet zo gegaan als ze verwacht hadden op deze topstek. Na de stekloting was er een afsluiting met een maaltijd en een feest. Na de maaltijd zijn we bij de tenten blijven hangen tot in de late uurtjes.
Maandagochtend
Na een korte nacht stonden we op maandagochtend om 7 uur om onze spullen op te ruimen en te verhuizen naar onze VIP stek. Alles was zo opgeruimd en we konden eindelijk de VIP stek gaan bekijken. De Lowrange VIP plaats is een mooie stek bij de haven en voorzien van een compleet ingerichte tent. Er stond een grote tafel met stoelen en een complete kookuitrusting. Er was voor elke ochtend ontbijt geregeld wat bestond uit een Engels ontbijt en koffie (dat we wel zelf moesten klaarmaken). Ook was er persoonlijk door Ross Honey een grote hoeveelheid energie drank afgeleverd voor als de vermoeidheid zou toeslaan. Wij waren op tijd klaar, dus hebben we met onze boot met buitenboordmotor de spullen van Brian Raats en Corne Faro naar hun stek gevaren. Deze actie duurde veel langer dan dat we verwacht hadden, omdat de wind begon toe te nemen.
Maandagmiddag 2 uur en een vuurpijl gaf de start van de wedstrijd aan, eindelijk konden we gaan vissen. Snel met de boot en visvinder het water op, om te kijken hoe het er onder water uit zou zien. Gelukkig attendeerde Ton mij elke keer dat ik in de boot wilde stappen op het verplichte zwemvest, want anders waren we al gediskwalificeerd voor de wedstrijd ook maar begonnen was. Na een uur varen met de visvinder bleek al snel dat we een prachtige stek hadden geloot. Er was binnen de maximale 300 meter meer dan voldoende bodemvariatie aanwezig om met 4 hengels goed te kunnen vissen.
De hengels van Ton lagen van de punt van de haven tot 40 meter uit de haven. De diepte, waar de linkerhengel van Ton lag, was ongeveer 2,5 meter en langzaam aflopend naar 3 meter. Op 3 meter diepte en 30 meter afstand lag zijn rechterhengel. Deze stek was ook goed werpend te bevissen en met het vooruitzicht dat er erg slecht weer met veel wind aan zat te komen, konden we tijdens een bootstop op deze stek toch doorvissen. De rechterstek was namelijk niet aan te werpen, want er lag recht voor ons uit een ondiep plateau van een meter diep wat vol met lastige planten stond.
Waterplanten
Op dit ondiepe plateau geen wierbedden, maar lange waterplanten met taaie stengels die om de meter omhoog kwamen. Hier zouden we ook veel last van krijgen met het drillen van karpers, want ze zwemmen zich er omheen en zitten dan gelijk muurvast. Ik had de rechterstek en Ton zat op de linkerstek naar de haven. Mijn linkerhengel lag op een afstand van 100 meter om op een diepte van 3,5 meter te liggen net achter de planten. Mijn rechterhengel lag op 150 meter, ook achter de planten op een diepte van 4 meter. Van de punt van de haven (linkerstek) tot voorbij mijn rechterhengel hadden we een hele strook voer gelegd zodat alle karpers die van links kwamen ‘onderschept’ zouden worden. Deze techniek zorgt ervoor dat je alle vis opvangt voor het team dat rechts zit te vissen.
TKBoilies en de chodrig
We visten en voerden met 20 mm boilies, een mix van de TK boilie Pink Creamer en de nieuwe TK Boilie, gezien onze positieve ervaring met deze combinatie. We hebben gekozen om alleen met boilies te vissen, omdat grote karpers echte boilie machines zijn.
Als eindmotage op alle hengels kozen we voor een chod systeem. Dit lijkt een vreemde keuze op een schone bodem, maar wij hebben met dit systeem goede resultaten behaald in het verleden. Aan het chod systeem een 20 mm Spicy Scopex pop-up zorgde voor een aantrekkelijk en vlijmscherp eindsysteem. Hoeveel vertrouwen we ook in onze aanpak hadden, het duurde toch lang voor dat er een aanbeet kwam.
Dinsdag
Dinsdagochtend rond 8 uur eindelijk een aanbeet op Ton zijn linkerhengel, deze hengel lag op de punt van de haven. Als een goed getraind team zat ik met zwemvest aan de 1e karper voor ons te drillen. Het werd onmogelijk om de boot op zijn plek te houden en de karper te drillen, omdat de wind langzaam aan het toenemen was. Alleen een boot besturen en tegelijk een vis drillen werd door de harde wind erg lastig en de boot waaide snel richting de basaltkeien van de haven. Als laatste redding gooide ik het anker uit. Deze actie bleek een oplossing te zijn.
De dril verliep goed en onze eerste karper was een feit, helaas geen monster maar een karper van 10 kilo. Na het vangen van een karper krijg je een boost van vertrouwen en we wilden de hengel zo snel mogelijk weer terug op de stek. Helaas voor ons wakkerde de wind stevig aan en begon er ook veel drijfwier onze kant op de komen. Door met de elektromotor snel naar de stek te varen en de lijn goed onder water te houden, was het mogelijk om de hengel weer in te leggen. Het voeren verliep moeizaam omdat het wier vaak in de schroef van de elektromotor kwam.
Met deze harde wind recht op onze stek, werd het steeds lastiger om de hengels goed in te laten liggen. De wierbedden die onze richting op waaiden waren zo groot dat je er niks tegen kon doen dan met een waadpak aan het uit je lijnen zien te krijgen en houden. Als je dit om de tien minuten moet doen begint het vissen op zwaar lichamelijk werk te lijken. Gelukkig meldde de volgende karper zich alweer op mijn linkerhengel die op het diepere gedeelte lag. Dat dit een groter exemplaar was, merkte je meteen want alles ging veel rustiger en het duurde ook lang voor de karper klaar was voor het net. Ondanks de harde wind ging het ook deze keer probleemloos door gebruik te maken van het anker. Met 18,8 kilo nog steeds geen monster, maar wel een karper die mee ging tellen in de wedstrijd. Snel de hengel weer op de stek gebracht en rond half 2 ‘s middags kwam er een beet op de Ton zijn linkerhengel die bij de haven lag. Ook dit ging probleemloos en een mooie karper van 18,2 kilo kon genoteerd worden. Langzaam kwamen er berichten door dat de stevige wind zou overgaan in een echte storm. Het vissen werd steeds lastiger, omdat we continu hengels opnieuw moesten uitvaren door al het wier wat in de lijnen kwam en door de hoge golven.
Met zwaar lood en een flink toplood lukte het om door te vissen en dit leverde dinsdagnacht om 3 uur een mooie schubkarper op van 18,2 kilo. Met 3 vissen boven de 18 kilo stonden we even op nummer 1, dit was een bijzonder moment.
Woensdag
Woensdagmorgen was de wind erg toegenomen en vanwege de veiligheid besloot WCC dat er geen boot meer gebruikt mocht worden. Deze bootstop was voor de meeste een groot probleem, want zowel uitvaren als drillen moest met een boot gebeuren. Helaas kwam er op Ton zijn linkerhengel al snel weer een aanbeet, maar deze werd jammerlijk verspeeld in het wier. Na deze verspeelde karper is door de grote hoeveelheid wier in combinatie met de hoge golven de rodpot van Ton omver gegooid en is een van zijn twee hengels verdwenen. De rodpot hebben we terug gevonden, maar de hengel ligt ergens op de bodem van Lac de Madine. Hierna hebben we besloten te stoppen met vissen. Erg frustrerend dat je niet kan vissen tijdens een wedstrijd, maar iedereen had met dit probleem te maken. De storm hield de hele woensdagnacht aan, maar de vooruitzichten waren dat de wind in de loop van donderdag minder zou gaan worden.
Donderdag
Ondanks dat de bootstop op donderdagmiddag werd opgeheven konden wij onmogelijk vissen. De windkracht was volgens het weerbericht afgenomen, maar daar merkten wij op onze stek niks van. Het was net een binnenzee met enorme golven die vol lag met los drijvende wierbedden. Een drama, zeker omdat het wier nu ook de oever op kwam door de hoge golven. Dit was een zeer frustrerende dag, maar tegen de avond zou het weer rustig worden. Donderdagavond was het om 9 uur eindelijk weer mogelijk om de hengels op de stekken te krijgen. Het op de stekken houden was een ander verhaal, omdat het wier er nog steeds voor zorgde dat alle lijnen binnen een uur in de knoop zaten. Donderdagnacht lukte het eindelijk om alles hengels weer goed op de stekken te krijgen en ook de stekken goed aan te voeren. We konden eindelijk weer vissen en meedoen aan de wedstrijd.
Vrijdag
Op vrijdag vingen we met regelmaat karpers, alleen lukte het ons niet om karper groter te vangen dan 18,2 kg. Er zat karper op onze stekken en we hoopten dat we nog een grotere karper zouden vangen. Het is helaas anders gelopen, na nog een mooie schub op Ton zijn hengel rond 4 uur, visten we vol vertrouwen verder. We stonden op dat moment op de 6e plek, maar 1e in onze sector. Een team was eerder vertrokken, daardoor kon het Tsjechische team hun hengels verder uitvaren. Dat het Tsjechische team hier een juiste beslissing had genomen bleek later, want ze vingen vrijdagnacht twee grote karpers, waardoor wij onze 1e sectorplaats kwijtraakten. Deze mannen hebben de sectorplaats terecht verdiend doordat ze op de dam zaten en hier een waar gevecht hebben geleverd tijdens de storm. Dat niet alle teams over deze mentaliteit beschikten, is tijdens deze wedstrijd wel gebleken. De vrijdagnacht verliep voor ons angstig stil.
Zaterdag
Zaterdagmorgen was om 8 uur de wedstrijd afgelopen. Al snel hoorden we berichten dat er de laatste nacht veel was veranderd, uiteindelijk stonden wij op de 7e plaats en 2e in onze sector. Het Engelse team van Tim Paisly bleek de winnaar te zijn van de WCC 2017 Lac de Madine.
Het is jammer dat de Nederlandse teams hun positie in de top 3 niet konden vasthouden. Ze hebben er alles aan gedaan en een van de vissers heeft zelfs zijn personal best (pb) verbroken, maar ze moesten het afleggen tegen het Duitse en Tsjechische team. De andere 2 Nederlandse teams waren wel sectorwinnaar en dat is zeker een prestatie van deze mannen.
Door persoonlijke redenen moesten wij zo snel mogelijk naar huis, daardoor zijn we helaas niet bij de prijsuitreiking geweest. De autorit naar huis verliep probleemloos en ‘s avonds rond 7 uur was alles opgeruimd.
Terugkijkend op deze wedstrijd is er een ding zeker, dit is een wedstrijd voor echte karpervissers die tot het extreme willen gaan, want op deze wedstrijd kan je echt alles tegen hebben. Maar als je dan meegedaan hebt en er alles uitgehaald hebt wat in je macht ligt, dan kan je wel zeggen: ‘Wij hebben mee gevist in de World Carp Classic 2017 Lac De Madine!’.